De natuurlijke oriëntatie

Na onze geboorte, nog voor we kunnen spreken, gebruiken we onze lichamelijke gewaarwordingen om ons te verhouden tot onze omgeving en doen we er alles aan om datgene te krijgen wat we nodig hebben om te overleven. We huilen, vragen aandacht, fysieke nabijheid, dat alles nog op een pre-verbale wijze. Later, als we leren communiceren met anderen en met onze omgeving, oriënteren we ons zelf naar de plek die ons voedt, het beste voor ons aanvoelt en van waaruit we kunnen blijven exploreren en onszelf ontwikkelen.

Gezien alles steeds verandert en op elkaar inspeelt, en ook wijzelf natuurlijk veranderen, zal dat plekje nooit voor altijd voldoen aan onze noden. Op de duur wordt het te klein, is het niet meer spannend genoeg en hebben we andere omstandigheden nodig om verder te groeien en ons te ontplooien. Denk maar aan jongvolwassenen die klaar zijn om het gezin te verlaten en hun eigen weg te vinden. Hun nieuwe veilige haven kan een nieuwe job zijn, een nieuwe partner of gezin, een nieuwe vriendenkring, een nieuwe woonplaats, enz…

Oriëntatierepsons

Op onze voortdurende zoektocht naar onze beste plek, laten we ons leiden door wat men noemt “de orientatierespons”. Dit is het subtiele aanvoelen van lichaam en geest van wat een goede voedingsbodem voor ons kan zijn om ons zowel veilig en geliefd te voelen als om voldoende uitdaging te krijgen en geprikkeld te worden om verder te leren en te groeien. Een goed werkende oriëntatierespons is essentieel om te navigeren in de wereld, tussen de mensen en om goede keuzes te maken: waar we wel en niet heen gaan, wat we doen, met wie we wel of niet omgaan…

Wat als het fout loopt?

Bij een verstoorde oriëntatierespons, hebben we geen of een verminderde voeling met deze cruciale mind-body communicatie kanalen. Zo kan het gebeuren dat we alles en iedereen als bedreigend of gevaarlijk percipiëren. We kiezen de verkeerde job, mensen die ons niet voeden. Of we worden voorzichtig, terughoudend en daardoor wordt de wereld rondom ons kleiner en kleiner… deze overdreven voorzichtigheid of angst zal ons in patronen houden die zichzelf constant herhalen waardoor geen groei of ontwikkeling meer mogelijk is. Een verstoorde gewaarwording kan ook leiden tot teveel roekeloosheid of het slecht inschatten van risico. We houden dan geen rekening met de alarm signalen van ons lichaam en gaan over onze eigen grenzen. Voor we het weten zijn we doodmoe of komen we terecht in een burnout. 

Met de komst van alle digitale en elektronische verkeer gaat veel tijd zitten in mentale activiteit, ten koste van het echt voelen van ons lichaam en het bewust waarnemen van alle signalen dat het lichaam ons voortdurend geeft om ons op een gezonde manier te oriënteren in de wereld. Veel jongeren voelen zich een beetje verloren, kunnen zich niet makkelijk meer oriënteren in de veelheid van de wereld en wellicht spelen ook de verminderde oriëntatie-vaardigheden daar een rol in. 

Opnieuw leren waarnemen 

Als coach of begeleider kunnen we elkaar en onze klanten helpen om de belangrijke mind/body connectie te herstellen, weer subtieler waar te nemen wat goed is voor ons. We kunnen hen op oplossingsgerichte wijze laten herontdekken wat de periodes van welzijn en groei waren in hun leven, welke mensen goed voor hen zijn, welke omstandigheden ze nodig hebben om zich veilig te voelen en te gaan exploreren zodat ze zich zorgelozer en op hun tempo kunnen ontwikkelen. 

Supervisie en oefendag 

Op 5 november gaan we bij Ilfaro dit thema onder de loep nemen en experimenteren met gesprekken waarbij onze klanten hun werkzame oriëntatierespons kunnen herontdekken. Welkom aan alle oplossingsgerichte coaches en professionals die hier toe willen bijdragen op onze supervisie en oefendag. 

https://ilfaro.be/nl/supervisie-en-oefendag-oplossingsgericht-coachen